Biuletyn Informacji Publicznej

Biuletyn Informacji Publicznej

Elektroniczna Skrzynka Podawcza

Elektroniczna Skrzynka Podawcza
Projekty Unijne
 
Projekty Unijne

Gminny Portal Mapowy

gminny portal mapowy 02

Informator SMS

Informator SMS

Projekty dofinansowane
ze środków budżetu państwa
 
flaga pl

baner pmrr

Region Wielkopolska

UKE Ankieta

Raport MSWiA
Oddaj eletroodpady w dobre ręce
 
Kapela Kombinatorzy

Licznik odwiedzin

Dzisiaj42
Wczoraj49
W tym tygodniu42
W tym miesiącu604
Wszystkie518867

VCNT - Visitorcounter

Galeria

Aktualności

"Wzrastaj z wrażliwością"

Zaczęło się niewinnie - od warsztatów plastycznych zorganizowanych przez instruktorkę Annę Zaranek w Gminnym Ośrodku Kultury w Budzyniu. Jednak tam gdzie inspiracją jest "Mały Książę" każdy skrawek papieru, pociągnięcie pędzla, czy doklejona tkanina zamienia się w sztukę.

Tematem przewodnim stała się kobieta - odzwierciedlenie ukochanej przez Małego Księcia, choć pełna sprzeczności, róży. To jak ujęły oraz zinterpretowały myśl przewodnią dzieci, można podziwiać i oceniać na wystawie pt." Ogrody radości" w holu Gminnego Ośrodka Kultury.

Prawdziwa sztuka nigdy nie pozostaje bez echa. Wystawa plastyczna zrodziła kolejną, twórczą myśl by obraz zamienić ponownie w słowo, by Mały Książę przypomniał o tym co najważniejsze.

W kwietniowe popołudnie dzieci kl. V I VI ze Szkoły Podstawowej w Wyszynach pod kierunkiem pani Magdaleny Geisler wystawiły na deskach GOK pejzaż poetycko - epicki pt." W ogrodzie radości".

Wśród wielu zaproszonych gości znaleźli się m.in.: Wójt oraz Sekretarz Gminy Budzyń, Dyrektorzy i Wicedyrektorzy szkół zarówno z Wyszyn jak i Budzynia, Kierownik Oświaty w Budzyniu, Dyrektorzy Przedszkoli Samorządowych, Dyrektor Biblioteki Publicznej w Budzyniu oraz uczniowie i mieszkańcy Gminy Budzyń.

Ogrody radości, chciałoby się rzec pokłady niewyczerpanej wrażliwości. Zaczarowały nas, ujęły za tą metafizyczną stronę człowieczeństwa, którą nosimy w sobie. Poezja przeplatana muzyką. Łza w oku zatańczyła nie jednemu z nas, gdy przejmujący głos młodej artystki prosi byśmy "życia nie zamienili w bagno chwil". I to nieodparte wrażenie, że czas się zatrzymał, tu na tej sali pośród widowni, zszedł z zegara i posadził drzewa współodczuwania, zrozumienia, miłości dla innych nie tylko dla siebie. Bo kluczem do nas samych jak mówi poeta jest idea istnienia oraz zrozumienie świata a przede wszystkim poezja...

Mam nadzieję, że każdy z uczestników tego spektaklu po powrocie do domu spoglądając w lustro, na pytanie "co widzisz?" już nie odpowie egoistycznie "siebie" a pomyśli "widzę drugiego człowieka". Czego sobie i Wam w tych codziennych ogrodach radości życzę.